Bahar gelmişti sonunda. Tayların, kuzuların sesi her yerdeydi. Bir de bunlara çocukların neşeli sesi karışıyordu. Kadınlar ve erkekler obadaki günlük işlerle uğraşıyorlardı. Hepsi zor işlerdi zor olmasına ama hiç biri yaptıkları işlerden gocunmuyor obanın dirliği ve düzeni için ne gerekiyorsa yapıyorlardı.

Bu diyarda ay altında yay gibi uzanan Ala Dağlara ‘Ata’, güneş altında yay gibi uzanan Kuzey Ormanlarına ‘Ana’ derlerdi. Kışın kar, yazın yağmur kararınca yağar bu haliyle de MaandiKara’da sulh ve sükûn hüküm sürerdi.

Hiç düşmanları yoktu. Bunun sebebi obanın kadınlarının da en az erkekleri kadar iyi savaşçı olmalarıydı

Obanın ortasında ölçü tutmaz bir ağaç vardı. “Demir Kavak” derleri ona. En tepesi aşağıdan görünmez, çıkıp bakmak isteyen ise bir daha geri gelemezdi. Tüm Obayı dallarıyla onların yetmediği yerde ise kökleriyle sarıp sarmalamıştı.

Kuzey Ormanlarına ‘Ana’ dediklerindendir ki kestikleri ağaçlar hep ihtiyaçtandı. Bir kestiklerinde yerine on ağaç dikerlerdi.

Ala Dağlara ‘Ata’ dediklerindendir ki üzerinde yaşayan hayvanların yavrusu olanları avlamaz, avladıkları hayvanların arkasından ise dua ederlerdi.

Obanın bir Hakan’ı, onun bir eşi, onların ise bir kızı ve bir oğlu vardı. Bu güzel bahar gününde Obada neşeyle koşup oynayan çocuklardan ikisi onlarındı. Kız olan oğlandan beş yaz daha büyüktü.

MaandiKara’ya kimi Tanrı imrenerek bakardı Kayın ağacının tepesinden; kimi ise kıskançlıkla bakardı Kayın Ağacının da üstünden.

Erlik o çağlarda yerin üçüncü katında değildi. Tanrı Kayra onu bağışlamış tekrar yanına almıştı. Geçen zaman her şeyi değiştirmişti de Erlik’i değiştirmemişti. Bir zaman sonra Kayra’nın evinin de üstüne ev yapmış Asar’a ondan da yakın yaşamaya başlamıştı. Zevk ve ihtiras düşkünü bazı tanrıları yanına çekmiş Kayra’nın arkasından işler çevirmeye başlamıştı.

Erlik kıskançlıkla ne dağlara bakıyordu ne de ormanlara; ne taylara ne de davarlara; ne baharın o güzel havasına ne de gülüp oynayan çocuklara. O obanın Hakan’ına kıskançlıkla bakıyordu. Sahip olduğu kadınından dolayı onu kıskanıyor, kin bağlıyordu.